Schaalbaarheid
De term Schaalbaarheid wordt gebruikt om aan te geven hoeveel transacties het bitcoinnetwerk kan verwerken. De optimale schaalbaarheid zouden we bereiken als alle betalingen wereldwijd via het bitcoinnetwerk zouden kunnen worden afgehandeld. Tot aan alle kopjes koffie…..
De betalingen die op de bitcoin blockchain worden geregistreerd noemen we on-chain betalingen. Gezien de technische beperkingen EN de noodzakelijke decentralisatie die binnen het bitcoin-protocol zijn vastgelegd, zijn er capaciteits-beperkingen voor deze on-chain betalingen.
Een uitgangspunt van Bitcoin is dat met weinig hardware een node ingericht kan worden om alle transacties te controleren: hierom is de blokgrootte beperkt. Daarnaast is er tijd nodig om nieuwe blokken naar alle nodes te versturen en voor de nodes om het blok te controleren en aan de lokale copy van de ledger toe te voegen. Daarom hebben we (gemiddeld) tien minuten nodig.
Daarom zijn er oplossingen beschikbaar om een deel van de betalingen te faciliteren door een 2e laag (ook Offchain genoemd) die gekoppeld is aan de bitcoin-blockchain. Betalingen kunnen worden ‘gedelegeerd’ aan die tweede laag en periodiek wordt het resultaat on-chain verwerkt oftewel gesettled. Vergelijk dit met een bezoek aan de kroeg waar één persoon de barman vraagt om een ‘bonnetje’ te maken voor een groep vrienden. De vrienden consumeren en delen (op de 2e laag) en aan het eind van de avond wordt het totaal met de barman afgerekend (on-chain).
Een andere oplossing om meer transacties mogelijk te maken is Batching.
Overigens is zo'n constructie heel gebruikelijk in het reguliere betalingsverkeer. Betalingen met een VISA creditcard zijn ook offchain. Periodiek rekent VISA haar eindresultaten af met de aangesloten banken.
→Zie ook: On-chain en Off-chain (2e laag-betalingen)
→Zie ook: Batching: samenvoegen van transacties om meer transacties per seconde mogelijk te maken
On-chain: betalingen op de bitcoin-blockchain[bewerken | brontekst bewerken]
Standaardbetalingen zijn On-chain betalingen. Het zijn betalingen/transacties die door iedere node gezien worden. Omdat het bitcoin netwerk steeds meer gebruikt wordt en de ruimte in de blokken beperkt is nemen de kosten voor het opnemen van de betalingen toe. Daarom zijn aan deze betalingen vaak relatief hoge kosten aan verbonden. Met name wanneer de eigenaar van de transactie wil zekerstellen dat de transactie in een volgend blok moet worden opgenomen.
Offchain: betalingen binnen een gekoppelde 2e-laag-oplossing[bewerken | brontekst bewerken]
Om toch de doelstelling te bereiken waarbij alle betalingen wereldwijd binnen het bitcoinnetwerk worden vastgelegd zijn er oplossingen op de 2e laag. Die noemen we offchain.
Offchain oplossingen starten met een onchain actie: veelal één transactie. En daarmee neemt de offchain-oplossing ownership van een hoeveelheid bitcoin. Vervolgens vinden binnen de offchain-oplossing transacties plaats. Afhankelijk van de gekozen oplossing wordt periodiek weer een onchain-transactie geinitieerd waarmee de laatste status weer onchain binnen het bitcoin netwerk wordt vastgelegd, de status wordt 'gesetteled'.
In de periode tussen de start- en eind-transactie die onchain wordt uitgevoerd vervuld de offchain-oplossing de rol van een betalingskanaal. Dit houdt in dat er geen echte bitcoin worden verstuurd, en deze transacties niet altijd zichtbaar zijn op de on-chain-laag.
Bij de offchain-oplossingen is er vaak maar 1 keer een onchain transactie nodig, om een kanaal te openen bijvoorbeeld.
